(PL) Metodyka i metodologia pracy socjalnej

Извините, этот техт доступен только в “польский”. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

O studiach

CEL STUDIÓW:

Studia kwalifikacyjne dające uprawnienia zawodowe pracownika socjalnego

Uzyskanie formalnych kwalifikacji w zawodzie pracownik socjalny zgodnie z ustawą z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1876 i 2369 oraz z 2021 r. poz. 794, 803 i 1981), art. 116, ust. Pkt. 4.

Program studiów podyplomowych z zakresu „Metodyka i metodologia pracy socjalnej” jest zgodny z Rozporządzeniem Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia 22 października 2021r. w sprawie minimalnych wymogów programowych dla studiów podyplomowych z zakresu metodyki i metodologii pracy socjalnej w uczelni realizującej studia na kierunku praca socjalna lub w zakresie pracy socjalnej ( Dz. U. poz. 1962 z dnia 22 października 2021 r.).

ADRESACI:

Absolwenci (minimum licencjat) kierunków: pedagogika, pedagogika specjalna, psychologia, socjologia, politologia, polityka społeczna i nauki o rodzinie.

Osoby zainteresowane pracą w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej,
w szczególności:

· ośrodkach pomocy społecznej,

· powiatowych centrach pomocy rodzinie,

· regionalnych ośrodkach polityki społecznej,

· domach pomocy społecznej,

· podmiotach realizujących zadania z obszaru zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu,

· szpitalach,

· zakładach karnych, w których wykonywane są zadania związane z pomocą społeczną,

· podmiotach realizujące zadania wskazane w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,

· w organizacjach pozarządowych działających w obszarze pomocy i integracji społecznej,

· Centrach Usług Społecznych, w których są realizowane zadania z obszaru pomocy społecznej.

Program

Historia pracy socjalnej — wykład

Teoretyczne podstawy pracy socjalnej — wykład

Aksjologia pracy socjalnej i etyka zawodowa — wykład

Podstawowe prawa i wolności człowieka a praca socjalna — wykład

Zawód pracownika socjalnego, profesjonalizacja i specjalizacja zawodowa — wykład

Stres, wypalenie zawodowe i bezpieczeństwo pracownika socjalnego – metody i techniki przeciwdziałania — warsztaty

Superwizja pracy socjalnej — warsztaty

Historia polityki społecznej — wykład

Kierunki, modele i rozwój polityki społecznej — wykład

Metodologia badań społecznych — wykład

Metodyczne działania bezpośrednie i pośrednie w pracy socjalnej — ćwiczenia

Fazy metodycznego działania w pracy socjalnej — konwersatorium

Metodyka pracy socjalnej — ćwiczenia

Podejścia (modele) w pracy socjalnej — wykład

Techniki pracy socjalnej — ćwiczenia

Narzędzia pracy pracownika socjalnego — ćwiczenia

Role zawodowe i umiejętności pracownika socjalnego — wykład

Warsztat pracy pracownika socjalnego — warsztaty

Proces diagnozowania problemów społecznych – ćwiczenia

Projekt socjalny – wykład i ćwiczenia

Diagnozowanie problemów społecznych — wykład

Regulacje prawne i struktura organizacyjna pomocy społecznej – wykład i konwersatorium

Rola i znaczenie organizacji pozarządowych i wolontariatu w działalności z zakresu pomocy społecznej — wykład

Wielosektorowa współpraca w rozwiązywaniu lokalnych problemów społecznych, organizacja sieci wsparcia w pracy socjalnej oraz metody sieciowania wszystkich partnerów na rzecz realizacji skutecznej pracy socjalnej — ćwiczenia

Usługi społeczne i proces deinstytucjonalizacji — wykład

Praktyki zawodowe

Seminarium

Kadra dydaktyczna

dr Małgorzata Bozacka
• nauczyciel akademicki Uniwersytet Rzeszowski,
• Członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Polityki Społecznej oddział
w Rzeszowie.

dr Joanna Dyrda-Muskus
• Członek Gminnych Zespołów Interdyscyplinarnych,
• kurator społeczny przy Sądzie Rejonowym w Stalowej Woli .

ks. prof. dr hab. Tadeusz Guz
• nauczyciel akademicki Wydział Filozofii KUL.

dr Beata Janeczko
• długoletni nauczyciel akademicki,
• wizytator Kuratorium Oświaty w Rzeszowie.

dr hab. Dominik Tyrawa
• nauczyciel akademicki Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL.

dr hab. Teresa Zbyrad
• profesor Uniwersytet Rzeszowski,
• Członek Zarządu Polskiego Towarzystwa Polityki Społecznej, Prezes oddziału w Rzeszowie.

dr Grzegorz Kida
• nauczyciel akademicki Wydział Nauk Społecznych KUL,
• certyfikowany doradca zawodowy.

dr Artur Lis
• nauczyciel akademicki Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL.

dr Justyna Maciaszek
• długoletni nauczyciel akademicki,
• z-ca Dyrektora «BARKA» Domu Pomocy Społecznej im. Jana Pawła II w Janowie Lubelskim.

dr Dorota Tokarska
• nauczyciel akademicki Wydział Nauk Społecznych KUL.

mgr Andrzej Szostek
• długoletni nauczyciel akademicki,
• kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w Zaleszanach.

Kompetencje

KOMPETENCJE SPECJALISTYCZNE:

Absolwent będzie przygotowany do realizacji zadania wynikających z:

ustawy o pomocy społecznej,
ustawy o świadczeniach rodzinnych,
ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej,
ustawy o świadczeniach rodzinnych,
ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci,
ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
Absolwent będzie posiadał wiedzę z zakresu:

metodologii badań społecznych,

diagnozowania problemów społecznych,

wdrażania i ewaluacji projektów socjalnych,

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

Absolwent pozna nowe podejścia w pracy socjalnej, która umożliwią zrozumienie specyfiki pracy socjalnej.
Absolwent pozna warsztat pracy pracownika socjalnego, metody i modele pracy z klientem
Absolwent będzie potrafił sprawnie posługiwać się pojęciami teoretycznymi w celu analizowania ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności zawodowej, trafnie identyfikować i interpretować pojawiające się problemy
i zjawiska społeczne.
Absolwent będzie potrafi opracowywać, planować, realizować i ewaluować projekty socjalne na rzecz różnych odbiorów pomocy społecznej i pracy socjalnej, wykorzystywać do tego warsztat diagnostyczny, poznane metody analizy i łączenia informacji badawczych, potrafi zastosować narzędzia ewaluacyjne i wykorzystać praktycznie ich efekty.