Ośrodek Historii Kultury w Średniowieczu powstał w roku 1965 pod nazwą Międzywydziałowy Zakład Historii Kultury w Średniowieczu. W roku 2006 został przemianowany na Instytut Historii Kultury w Średniowieczu, a w roku 2010 na Ośrodek Historii Kultury w Średniowieczu. Kierowali nim kolejno ks. prof. Marian Rechowicz, ks. prof. Marian Kurdziałek, ks. prof. Stanisław Wielgus, ks. prof. Stanisław Janeczek i dr hab. Wanda Bajor, która sprawuje tę funkcję obecnie. Pracownikami Ośrodka byli kolejno dr Maria Szafarkiewicz (1965 – 1992), ks. Stanisław Wielgus (1968 – 1982) dr Joanna Judycka (1977 – 1993), dr Małgorzata Kawecka (1986 – 1989), ks. dr Michał Maciołek (2006-2008), ks. Piotr Smoliński. Obecnie pracuje ks. Mirosław Socała. Kierunek badań w Ośrodku został nadany przez ks. prof. Kurdziałka i ks. prof. Wielgusa.
Ponieważ prace nad filozofią średniowieczną w Polsce znajdowały się w stadium początkowym w połowie lat pięćdziesiątych na KUL – u zrodził się pomysł sformułowany przez profesorów S. Swieżawskiego i M. Kurdziałka podjęcia na szeroką skalę edycji i opracowania ważnych dla polskiej kultury rękopisów z okresu późnego średniowiecza i wczesnego renesansu, które powstały lub były popularne w Akademii Krakowskiej. Wiek XV dla Akademii Krakowskiej i kultury polskiej był czasem żywiołowego rozkwitu. Wychodząc z założenia, że ukazanie oryginalności myśli uczonych polskich będzie możliwe po udostępnieniu i przebadaniu źródeł, postanowiono podjąć się badań nad rękopisami z zakresu filozofii, filozofii przyrody i teologii, prawa i medycyny średniowiecznej.
Więcej informacji o ośrodku znajdą Państwo TUTAJ.
